به گزارش روابط عمومی بیمارستان بهمن، بیماری آنفولانزا معمولاً از پاییز تا اوایل بهار شیوع و مشاهده می شود. آنفلوانزا با علائم عطسه، سرفه و احساس خستگی همراه است. شدت این بیماری در میان افراد مختلف متفاوت است، اما به علت پاندمی کووید-19 باید در این ماه‌ها بیشتر مراقب خودمان باشیم.
تزریق واکسن آنفلوآنزا همیشه مهم بوده است، اما اهمیت این واکسن امسال برای حفاظت از افراد مختلف، بخصوص گروه‌های آسیبپذیر بیشتر شده است، چرا که ابتلابه بیماری کوید-19 هنوز هم تهدید کننده است.
انفلوانزا یک بیماری ناشی از ویروس های انفلوانزا میباشد که باعث آلودگی دستگاه تنفسی بسیاری حیوانات، پرندگان و انسان می گردد.انفلوانزای انسانی بیماری به شدت واگیردار می باشد و معمولا به وسیله سرفه و عطسه منتشر می شود. این بیماری با بیماری سرما خوردگی متفاوت است. گونه ویروس انفلوانزا تاکنون شناسایی گردیده است که شامل A-B-C-D می باشد.
نوعA ویروس انفلوانزا، باعث بیماری در انسان و حیوان شده و منجر به مشکلات بهداشتی عمومی می گردد. داده های تاریخی بیانگر خطر انتقال انفلوانزا بین حیوانات و انسان و توانایی بالقوه ایجاد خطر پاندمی (جهانگیری) با این نوع ویروس میباشند.
نوع B ویروس انفلوانزا در جامعه انسانی در گردش میباشد و عامل اپیدمی های ( همه گیری یا طغیان) فصلی میباشد.تحقیقات اخیر نشان داه است که حتی فوک های دریایی میتوانند به این نوع ویروس آلوده شوند.
نوع C ویروس انفلوانزا میتواند هم انسان و هم خوک را آلوده نماید اما به طور کلی منجر به بیماری متوسط شده و به ندرت نیز گزارش میشود.
نوع D ویروس انفلوانزا بطور اولیه گاو را آلوده مینماید و مشخص نشده است که میتواند سبب آلودگی یا بیماری در انسان گردد.
7 راه اساسی برای جلوگیری از گرفتن بیماری انفلوانزا و سایر بیماریهای واگیر شدید تنفسی:
1-دریافت واکسن سالیانه انفلوانزا بالاخص اگر در گروه های حساس و آسیب پذیر و در معرض خطر قرار دارید.
2- اجتناب و دوری ازافرادی که مبتلا به بیماری (واگیر) هستند(رعایت فاصله گذاری اجتماعی و پرهیزاز تماس غیر ضروری)
3- اجتناب و پرهیز از تماس دست ها (قبل از شستشو و ضدعفونی کردن آنها)با چشم ها،دهان وبینی زیرا ممکن است از این طریق عوامل بیماری زا وارد بدن شما شوند.
4- تمیز کردن و گندزدایی کردن مداوم و مکرر وسایل سطوح مشترک د ر خانه بالاخص زمانی که فرد بیماردر خانه حضور دارد.
5- شستشوی مداوم ومکرر دست ها ( با آب و صابون و یا استفاده از مواد ضدعفونی کننده)
6- تهویه مناسب و مطلوب هوای محل زندگی و اسکان
7- پرهیز از تماس بدون حفاظت با پرندگان و سایر حیوانات و بالاخص لاشه ی پرندگان و حیوانات تلف شده.
آنفلوانزای پرندگان و اهمیت انتقال آن به انسان:
انفلوانزا علاوه بر انسان در گونه های مختلف پرندگان و بسیاری از پستانداران از جمله اسب و خوک و گربه سانان مشاهده میشود ولی به دلیل امکان پرواز در پرندگان و تنوع سوش های ویروس آنفلوانزای مشاهده شده در پرندگان و خطر انتقال آن به انسان و اثبات بروز پاندمی های قبلی با منشا این ویروس ها،انفلوانزای پرندگان داری اهمیت خاص میباشد.
آنفلوانزا بیماری ویروس دستگاه تنفسی است که با تب ، سرفه ، سردرد، گلودرد، دردعضلانی ، تعریق، آبریزش بینی و گاها اسهال و استفراغ تظاهر میکند. در این میان تب و سرفه به عنوان علائم کلیدی مطرح میباشند. سرفه اغلب شدید و برای مدتی ادامه می یابد ولی سایر نشانه های بیماری بعد از 2 تا 7 روز خودبخود بهبود پیدا می کند.شناسایی بیماری معمولا بر اساس مشخصات اپیدمیولوژیک آن صورت گرفته و موارد تگ گیر آن را فقط با کمک روش های آزمایشگاهی می توان تشخیص داد. انفلوانزا در افراد مختلف ممکن است از سایر بیماریهای ویروسی دستگاه تنفس قابل تشخیص نباشد.اشکال بالینی بیماری متفاوت بوده و ممکن است نشانه هایی مثل سرماخوردگی برونشیت ،پنومونی ویروسی و بیماریهای حاد غیر قابل افتراق دستگاه تنفسی را نشان دهد.
افراد در معرض خطر بیماری آنفلوانزای انسانی شامل موارد زیر هستند:
سالمندان(افراد بالای 50 سال) -ساکنین آسایشگاه و کارکنان آن- بیماران مبتلا به بیماریهای مزمن(ریوی از جمله آسم، قلبی- عروقی به جز هایپرتانسیون،خونی ،کلیوی، کبدی،متابولیک از جمله دیابت ملیتوس و ...). بیماران مبتلا به بیماری هایی که سیستم تنفس را مختل می نمایند از جمله بیماریهای احتقانی، صدمات نخاعی،اختلالات صرعی، اختلالات عصبی عضلانی. خانم های بارداری که سه ماهه دوم و سوم حاملگی آنان مقارن با فصل شیوع آنفلوانزا میباشد. کودکان و نوجوانان 6 ماهه تا 18 ساله ای که تحت درمان با آسپرین میباشند. کودکان 6 ماه تا 5 سال(59 ماه)
افراد درمعرض تماس بیماری انفلوانزای انسانی شامل موارد زیر هستند:
کارمندان مراکز ارائه کننده خدمات بهداشتی و درمانی- نیروهای درمانی خدمت دهنده در منازل افراد در معرض خطر- اعضای خانواده ( شامل کودکان) افراد در معرض خطر و سایر مشاغل خاص از جمله دامپزشکان و افراد کلیدی جامعه.