از سال 2005 واحد ايمني بيمار سازمان جهانی بهداشت(WHO) كمپين بهداشت دست را با شعار" مراقبت تمیز، مراقبت امن تر" را در سراسر دنيا آغاز نمود و روز 5 مي را روز جهاني بهداشت دست نامگذاري كردند، بیش از 130 کشور عضو سازمان و کشورهای غیر عضو حمایت خود را برای پیشگیری از عفونت های مرتبط با اقدامات درماني- مراقبتي(HAI) اعلام نمودند، كه تسهیلاتی جهت فراهم سازی امكانات و الزامات بهداشت دست ایجاد گردید. طبق آمار اعلام شده از طرف سازمان جهاني بهداشت، سپسيس ناشي از اقدامات درماني-مراقبتي، سالانه حيات بيش از 30 ميليون بيمار را تحت تاثير قرار مي دهد، بنابراين سازمان به منظور جلب نظر سياستگذاران بهداشتي به اهميت اين مسئله، كمپين بهداشت دست را در سال 2018 با شعار"پيشگيري از سپسيس در دستان شماست" برگزار مي نمايد.
سپسيس يك بيماري تهديد كننده حيات است كه بدليل عدم پاسخ دهي مناسب بدن بيمار به عفونت رخ مي دهد. چنانچه به موقع تشخيص داده نشود مي تواند منجر به شوك سپتيك، نارسايي چندگانه ارگانهاي حياتي و حتي مرگ بيمار گردد. سپسيس يك عارضه جدي عفونت به ويژه در كشورهاي كم درآمد مي باشد، كه به شكل مرگ ومير مادر و نوزاد ظهور مي كند. نتايج مطالعات پژوهشي انجام شده بيانگر آن است كه سالانه سپسيس حيات بيش از 30 ميليون نفر را در سراسر جهان به مخاطره مي اندازد و منجر به مرگ 6 ميليون نفر مي شود(عامل مرگ 500000 هزار نوزاد و عامل يك مورد از هر 10 مورد مرگ مادري در سال مي باشد).
از آنجایی که هیچ تستی برای شناسايي این وضعیت وجود ندارد، تشخیص سپسیس و شوک سپتیک بسیار دشوار است. مطالعات نشان داده است كه اغلب پنومونی، عفونت های شکمی (مانند آپاندیسیت درمان نشده)، عفونت های دستگاه ادراری (UTIs) و عفونت پوست یا بافت نرم مي توانند منجر به سپسيس شوند. نشانه های سپسیس اغلب با کسانی که شوک سپتیک دارند همگام است.
پنج علامت اصلي سپسيس:
- پوست سرد و مرطوب
- كاهش حجم ادرار
- تغييرات سطح هوشياري يا سرگيجه
- افزايش ضربان قلب(تاكيكاردي)، افت ميزان فشار خون
- تنگي نفس و افزايش تعداد تنفس(تاكي پنه)
افراد در معرض خطر:
- زنان باردار
- نوزادان
- سالمندان
- افراد با نقص در سيستم ايمني
- بيماران مبتلا به بيماريهاي مزمن(بيماريهاي كليوي، قلبي- عروقي و...)
- بيماران بستري در بيمارستان
تشخيص دقيق و زودرس سپسيس و درمان مناسب آن با استفاده ازآنتي بيوتيك و جايگزين نمودن مايعات در حفظ حيات بيمار نقش اساسي دارد.
بنابراين با پايبندي به برنامه هاي پيشگيري و كنترل عفونت مي توان از بروز سپسيس جلوگيري نمود.
راههاي اصلي پيشگيري از عفونت:
- رعايت بهداشت دست (مي تواند تا 50 درصد خطر بروز و انتقال عفونت را كاهش دهد.)
- واكسيناسيون جامعه
- رعايت نظافت و بهداشت محيط
- گندزدايي مناسب ابزار و وسايل
- رعايت اصول تزريقات ايمن
- پايبندي به اصول پيشگيري از بروز عفونت حين ارائه خدمات درماني- مراقبتي